Patrycja

Choć radosna i energiczna, ma tu trochę smutne oczy.

Ciekawe czy uchwyciłem coś z Jej wnętrza, czy może kawałek własnego?

"...Podobny chmurom zbieg
Prowadzi wszędzie mnie
Gdzie zmysły gubią sens
Gdzie czarny pada śnieg
Powoli tracę wzrok
Co mogę zrobić to żyć do utraty tchu

Zawrócić zdążę wiem
Zaskoczę światłem zmierzch..."

Na nic tu mnożyć zamysły i wizje.

Przyszłość poznasz dopiero gdy ją przeżyjesz...